Drentse Veteranendag eert oud-militairen

Zaterdag 13 april was het Drentse Veteranendag.  Drentse veteranen kwamen bij elkaar in de Bonte Wever in Assen. Onze provincie kent ongeveer drieduizend veteranen. Het zijn militairen die op verzoek van de Nederlands regering op missie zijn gestuurd om ergens in de wereld te zorgen voor een betere samenleving. 

Eén van deze veteranen is Glenn Bloemberg. Drie keer is hij uitgezonden: naar Koeweit, Irak en Afghanistan. “Het is goed dat er een Drentse Veteranendag is en dat de Drentse gemeenten en de provincie dit faciliteren”, vindt Bloemberg. “Je doet iets extra’s voor Nederland. En het is niet ongevaarlijk”

Kamp Holland

Eén van de landen waar Bloemberg dus naar uitgezonden was, is Afghanistan. In het Aziatische land hielp hij mee om de Taliban zo goed mogelijk te neutraliseren. “Daarmee kwam er meer rust en veiligheid voor de bevolking en kon onder andere Kamp Holland in Uruzgan opgebouwd worden”, vertelt Bloemberg, die verantwoordelijk was voor de nachtelijke operaties. “En dat kan best lastig zijn”, vervolgt de veteraan. “Je bent er niet bij, daar waar het in het veld gebeurt. Ik werkte immers vanuit het hoofdkwartier, maar ik was wel diegene die misschien op honderd kilometer afstand, belangrijke beslissingen moest nemen als het er om spande.”

Taliban afluisteren

De inzet van luchtsteun, de beslissing een bombardement wel of niet te laten plaatsvinden zijn voorbeelden van dergelijke beslissingen. “Ook ontvingen wij continue updates vanuit het veld”, verhaalt Bloemberg. “Hierdoor kon men de Taliban afluisteren.” Bloemberg heeft veel spannende momenten gekend tijdens zijn uitzending in Afghanistan. “Ons hoofdkwartier, een houten gebouw met een golfplaten dak, werd , regelmatig  bestookt met raketten. Dan hoorde je in de verte drie tot vier keer dof dreunen  en een paar seconden later schudde het gebouw en hoorde je scherven op die golfplaten neerkletteren. Dat was best spannend.”

Elkaar opzoeken

Later als je weer terug bent in Nederland, zoeken veteranen elkaar op. “Je hoeft er niet altijd over te praten”, aldus Bloemberg. “Het gaat om het gevoel van saamhorigheid, om als gelijkgestemden onder elkaar te zijn. Naast de militaire achtergrond, is het hebben gedaan van een missie, dan iets extra’s. Ikzelf heb heel veel gehad aan de enige collega van de marine,  die deel uitmaakte van onze groep van vijfenveertig. Na een hectische nacht in het hoofdkwartier, kon ik er met hem over praten. We zijn vrienden voor het leven geworden.”

Thuisfront  

Ook voor het thuisfront is een tijd op missie zijn, lastig en spannend. Het leven gaat daar  door. Thuis  neemt je vrouw nu alleen beslissingen, terwijl ze je er graag had bij gehad”, vertelt de in Hoogeveen woonachtige ex-militair. “En je kinderen zijn groter geworden. Ook vernemen gezinsleden uit de krant of van televisie dat bijvoorbeeld het kamp beschoten is. Dat geeft zorgen.  Als je weer thuiskomt, is een her afstemming met elkaar zeker nodig. Gelukkig is dat bij ons wel goed gegaan, maar dat is niet in ieder gezin van een veteraan het geval”, besluit Bloemberg.